Kim aşık olmamıştır, bende oldum. Gerçekten tuhaf ama bir o kadar da heyecan verici bir duyguymuş. İlk başlarda kendini ona, o kadar ait hissediyorsun ki, uzak kalmak bile kıyamet gibi geliyor. Sesini duymaya, yüzünü görmeye can atıyorsun. Sabahlara kadar onunla vakit geçirmek istiyorsun. Bir evde yemek yemek, dizi izlemek, uyumak, uyanmak, sarılmak ama bu hayaller hep ikinize ait bir evin içinde oluyor. Huzurlu bir yuvanın temellerini onun gülüşü ile atmak istiyorsun. Yani iki parçalık bir yapboz düşün, parçaların yeri çok basit, sarılsalar tamlar. Lakin ikisinden birisi, bir diğerinden uzak kalınca tam olması imkansız oluyor. Ben, tamamlanamadım. Bir ömür de eksik kalarak yaşayacağıma o kadar çok alıştım ki, eksik bir şekilde seneler süren bir yaşantım oldu. Bir gün öleceğim, gerçekten bir toprak olacağım. Azda olsa beni seven insanlar mezarıma çiçekler ekecek. O yüzden ölmeden önce yazdıklarımda sizlere, bir insana olan özlemi, aşkı hatta nefreti anlattım. Yalandan insanları, gerçekten sevenleri size içimi anlattım. Aşk; karmaşık bir şeydir. Size birini severken ne yapmanız gerektiğini söyleyemem. Çünkü, kalbinize söz geçiremeyecek kadar aptal oluyorsunuz. Saatlerce duygusal şarkılar dinleyeceksiniz. Ona ulaşmak için elinizden geleni yapacaksınız. Aklınıza her gelişinde bir yerleri yıkmak dağıtmak isteyeceksiniz. Ağlayacaksınız, saçmalayacaksınız. Seneler sonra ancak akıllanacaksınız. Geriye dönüp baktığınızda ise diyeceğiniz tek bir şey olacak. Ben salakmışım. Okurken beni, anlamanızı beklemiyorum. Kendinizi bulamadığınız her cümleden kaçmanızı tavsiye ederim. Çünkü, geç olmadan size kötü gelenlerden kaçın. Kaçmazsanız acı sizi yakalar...All Rights Reserved
1 part