Eylül KORKMAZ. O masumluğun insan halinde bürünmüş hali. Herşeye rağmen hayata tutunan genç bir kız. Soyismi gibi korkusuzken neden şimdi korkup ve bir girdabın ortasındaymış gibi hissediyor. Her zaman konuşan dili artık susup kalbi konuşacaktı. Sen benim "KALBİMDEKİ SIR ' sın Eylül KORKMAZ " dedi ve o bal köpüğü sevdiğim gözlerini gözlerime dikti. Dediği şeyden hiç birsey anlamamıştım. "Anlamadım"dedim bütün saflığımla. "Sen beni anlamzsın" dedi. ne dediğini cidden anlamıyordum. Ne yapacağımı da bilmeyerek açmış olduğu kollarının arasına girdim. Kendimi ona ait olarak daha sıkı sarıldım.