Merhaba arkadaşlar ben arda yıllar önce birine aşık oldum ve vazgeçemiyorum ondan sonrası olmadı bence olmayacakta ilk okul aşkı diyelim biz buna :) 8.sınıftan mezun olduk ve lise hayatına atılıcaz kız arkadaşımın hedefleri büyüktü öğretmen olmak istiyordu ve ben hedefi olmayan serseri bir çocuktum içim öyle degildi ama dışım öyleydi ve sonuçlar açıklandı çok heycanlıydım kız arkadaşım biga anadolu ögretmen lisesini ben ise yaşadıgım yerdeki bandırma endüstri meslek lisesini kazandım ve işte o ayrılık günü geldi bigaya gidicekti bu arada biz ayrıydık otogara gittim ailesi vardı yanında otobüsün kalkmasına 5 dakika vardı ellerini tutup gözlerinin içine baktım ve bana sarıldı o duyguyu anlatamam gerçekten cok zor yaşayan bilir onu içimden içim gitti cam kenarında oturuyodu ve otobüs hareket etmeye başladı bütün dünya başıma yıkıldı otobüsün arkasından koştum son kez görmek istedim bana el salladı ve gitti gidiş o gidiş bidaha ne gördüm ne sesini duydum bigayada gittim her yerde her kafede aradım ne küçük ev kaldı ne osmanlı kahvecisi bana ondan kalan tek şey 2010 yılından kalan bir fotoraf ne kadarda tatlıymışız be zaman ne degiştirmiş bizi vee yaz tatili geldi bandırmaya gelmiş duydum gittim kapısına görmek için 3 gün sokakta kaldım evinin önünde sırf onu görmek için ve sonra hastalandım 5 gün hastenede kaldım umrumdamı degil yaklaşık 10 15 saniye gördüm ya o bana yetti bugün onsuz 1248. günüm ama belkide daha hayırlı oldu onun için çok zor be şuan kendimi açıklayamıyorum çok kötü hissediyorum kendimi onu çok seviyorum dokunmadan sevmenin mümkün oldugunu sende ögrendim ben kilometrelerce mesafenin olmasına ragmen kemiklerini kıra kıra sarıldım sana hani belki gururdur başlatma guruna gel ben burdayım eski evinizin köşesinin başındayım.All Rights Reserved