(Based on real life story) Isa sa pinakamagandang regalo sa atin ng poong maykapakal, ay ang biyaya ng pagkakaroon ng isang ina o mas kilala ko bilang mama. Si mama na pag-uwi mo palang galing sa eskwela, hinahanap mo na. Si mama na kapag may sakit ka, kung pwedi palang akuin niya ang sakit na nararamdaman mo. Si mama na handang tanggapin ang mga kamalian at patatawarin ka sa lahat ng oras. Si mama na kahit talikoran ka ng lahat, hindi ka niya iiwan. Mananatalili sa tabi mo habang siya ay humihinga. Alam nating lahat na hindi natin kakayanin kong bigla mawala ang pinakamamahal nating ina...Pero paano kung isang araw nagising ka nalang, wala na siya? At pinakamasaklap na bahagi sa lahat, nawala siya bagkus hindi mo kailan man nasabi sa kanya na mahal na mahal mo siya. Hihintayin mo pa ba na darating yung araw na nasa kabaong na siya bago mo sasabihin na mahal mo ang iyong ina? Kung kailan 'di mo na maririnig ang reaksiyon o sagot niya..? ~~~ Highest rank #310 in short story ©2016- yannadesu