ULUM: Son Nefes
  • LECTURAS 9,184
  • Votos 1,427
  • Partes 31
  • LECTURAS 9,184
  • Votos 1,427
  • Partes 31
Continúa, Has publicado mar 25, 2016
Dünya'nın son savaşını vermesinin üzerinden yıllar geçmiş, köklü ve yıkılmaz medeniyetler tarihin tozlu sayfalarına karışmıştı. Artık yeni bir dünya düzeni vardı ve bu düzenin en güçlüsü ULUM'du. Başkentleri sahte bir gökyüzünün altına inşa edilmiş olan bu ülke, bilim insanları ve zengin birkaç ailenin desteğiyle kurulmuştu ve sağlık sektörünü tek başına elinde tutuyordu. Yeni dünya düzenindeki her ülke onların tedavilerine muhtaçtı. 

ULUM tarihinin en hırslı lideri olan Baran, sırlarla inşa edilmiş ülkesi için kendi çocuklarını harcayacak kadar gözü dönmüş biriydi. En büyük kurbanlarından olan kızı Nefes ise, kendini bu sahte cennetin dışında, tabakanın ardında bulduğunda bildiği her şeyin bir yalanın gölgesi olduğunu öğrenecek ve babasının karşısına korkusuzca dikilmekten geri durmayacaktı. 

Öğrendiği her sır onu kül edecek, o her seferinde küllerinden doğacaktı. Babasının dahi acımadığı bu kız, babasını acınacak hale düşürmek için yemin etmişti. 

ULUM'da artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir ULUM: Son Nefes a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
#109laboratuvar
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
KARANLIĞIN SEFİRİ de hezalllll
11 Partes Continúa
"Beni karanlığında boğma.Bana karanlığında umut ol. Çınar gibi içimde kök sal,uzun yıllar boyunca benimle ol." beni anlamasını bekledim belkide.Gözlerinin içine bakarken gözlerinde tek bir şey vardı, Karanlık. O karanlık, sanki bizim aramızdaki ince çizgiydi. Ne zaman ona yaklaşmaya çalışsam aramıza o çizgi giriyordu.Yani karanlığı... Gözlerini de tamamen karanlık kapladığında artık gözlerini okuyamaz olmuştum. "Sen benim karanlığımda kaybolursun,yaşayamazsın.Sandığın gibi birisi değilim." sözlerinin canımı acıtmaması gerekirdi ama acıtıyordu. "Benden değil karanlığımdan kork, elçi.Sen benim karanlığıma sefir olmak için geldin daha fazlası olamazsın!" burnumun ucundan ayaklarıma kadar acı hissettim. "Karanlığın sefiri olabileceğini mi sanıyorsun?" "Belki olurum." içimde oluşan umutu oluşturandı,o.Şimdi böylece ondanBen... Ben... Saklandığım yerden bir daha bulunmayan kızdım. Yıllar önce karanlıkta kaybolmuş ve uzun bir zaman bulunmayan o kızdım... Burnumu çekerek anılarımdan kaçmaya çalıştım ama benim kaçacak tek yerim karanlıktı ama o da beni evsiz bırakmıştı.Benim saklanacak bir yerim yoktu. Ben yıllar önce saklambaç oynarken saklanan ve saklandığı yerde kaybolmuştum... Sözleri kalbimi delip deşerken karanlık çöken gözleri umursamazlığı ile renkli gözlerimi renklerinden ayırarak geceye mahkûm etmişti... Şimdi ondan böylece ayrılamazdım.Ama biz... Hiç birleşmemiştik ki... 1743/2000
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
KARANLIĞIN SEFİRİ cover
KANADI KIRIK HÜMA KUŞU cover
berdel(aşiret) cover
ŞAHMARANLAR ( ASIRET AILEM )  cover
GÜNAH VE ÖDÜL (RAFLARDA) cover
Leyla ile Karabağırlı cover
AZÂDİ AİLESİ [ AŞİRET AİLEM ] cover
İSYAN ÇİÇEĞİ cover
YILDIZINI PARLAT cover
Little Mushroom/Novel Türkçe Çeviri  cover

KARANLIĞIN SEFİRİ

11 Partes Continúa

"Beni karanlığında boğma.Bana karanlığında umut ol. Çınar gibi içimde kök sal,uzun yıllar boyunca benimle ol." beni anlamasını bekledim belkide.Gözlerinin içine bakarken gözlerinde tek bir şey vardı, Karanlık. O karanlık, sanki bizim aramızdaki ince çizgiydi. Ne zaman ona yaklaşmaya çalışsam aramıza o çizgi giriyordu.Yani karanlığı... Gözlerini de tamamen karanlık kapladığında artık gözlerini okuyamaz olmuştum. "Sen benim karanlığımda kaybolursun,yaşayamazsın.Sandığın gibi birisi değilim." sözlerinin canımı acıtmaması gerekirdi ama acıtıyordu. "Benden değil karanlığımdan kork, elçi.Sen benim karanlığıma sefir olmak için geldin daha fazlası olamazsın!" burnumun ucundan ayaklarıma kadar acı hissettim. "Karanlığın sefiri olabileceğini mi sanıyorsun?" "Belki olurum." içimde oluşan umutu oluşturandı,o.Şimdi böylece ondanBen... Ben... Saklandığım yerden bir daha bulunmayan kızdım. Yıllar önce karanlıkta kaybolmuş ve uzun bir zaman bulunmayan o kızdım... Burnumu çekerek anılarımdan kaçmaya çalıştım ama benim kaçacak tek yerim karanlıktı ama o da beni evsiz bırakmıştı.Benim saklanacak bir yerim yoktu. Ben yıllar önce saklambaç oynarken saklanan ve saklandığı yerde kaybolmuştum... Sözleri kalbimi delip deşerken karanlık çöken gözleri umursamazlığı ile renkli gözlerimi renklerinden ayırarak geceye mahkûm etmişti... Şimdi ondan böylece ayrılamazdım.Ama biz... Hiç birleşmemiştik ki... 1743/2000