Qadin ve Adam

Yaş 18 tamam olmuşdu. Bu dəfəki səfər Bakı idi. Yenə günün yarısını yolda keçirmək vardı. Gəzmək olsa daha əyləncəli olardı amma bu gəzmək deyildi. Adam müayinəyə gedirdi. Hərbi çağırışı başlamışdı və artıq hərbi xidmətə getmək vaxtı idi. Bakıya qozpitala yola düşəcəkdi bu gecə. Ömründə ilk dəfə qozpitala gedirdi. İki ford maşınlarla yola düşəcəklərdi. Hardasa 30 uşaq və 2 vaynkamat nümayəndəsi onlara bələdçilik edəcəkdi.
Adam vaynkamatın qapısından içəri girdi. Divarda iri tabloda hərbi and içmənin sözləri yazılmışdı. Sağ tərəfdə rayonun şəhidlərinin şəkili vardı. "Bu şəhidlər bizimçün canından keçmişdi" -deyə düşünürdü Adam.
- Kim lazımdı qadam? -deyə bir səs eşidildi. Adam fikriə getmişdi və bu səs onu sanki ayıltdı.
- Salam.Mən bu gecə müayinəyə gedəsi olan çağrışçıyam. Gediş haqqını gətirmişəm.
Hərbi geyimdə olan şəxs Adamı içəri dəvət etdi. Adının qarşısından üstəgəl işarəsi qoyuldu və gecə saat on ikidə vaynkamatın qarşısında olunmağı tələb edildi. Adam sağollaşaraq kabinetdən çıxdı. Çox fikirli idi. Birisi gün bir tədbirə dəvət almışdı. Adam gənc yazar idi. Reper kimi tanınırdı. Hələ gənc olsada bir sıra konsert və tədbirlərdə olmuşdu və bir çox insanlar tərəfindən bəyənilirdi. Adam o tədbirə çatmayacağından qorxurdu. Uzun yol gedib arxasına belə baxmırdı. Çox fikirli idi. Bu nəyin fikri olduğunu qıraqdan heç kəs anlaya bilmirdi. Adamın daxilində vulkanlar püskürürdü. Hər kəs tərəfindən gülərüz tanınan adam əslində daxilində pessimist bir insan idi. Ruhu gülmürdü cismi gülürdü sadəcə. Tam 6 il birini sevib qarşılıq görməmişdi. Bu heçdə az vaxt deyildi. Dəlilər kimi sevmək deyilən bir hissi Adam çox yaxşı bilirdi. Artıq bir il olmuşdu Adam o qızı unutmaq isdiyirdi amma alınmırdı. İstədiyi Qa