5 jaar terug
Lisa sloot haar ogen. Nog even, en het was voorbij. Ook al waren haar armen stevig aangedrukt tegen haar oren, toch hoorde ze nog het geroep.
Even was het stil. Lisa opende langzaam haar ogen, alsof ze dacht dat het gevaar geweken was, maar sloot die al snel weer als ze voor de zoveelste keer een bord op de vloer hoorde vallen. Ze maakte zich klein door haar knieën stevig tegen zich aan te drukken. Als een bolletje weende het meisje tot ze erbij in slaap viel.
Lisa is 15 wanneer ze in een pleeggezin terechtkomt. Hoewel het gezin z'n best doet, blijft Lisa een wrak. Ze weet niet waar te blijven met haar verdriet en dan is er nog niet gesproken van de talloze nachtmerries. Bij haar pleegvader Pierre, die ze al snel papa noemt, kan ze veel steun vinden. Maar blijven die strelingen van papa wel vaderlijk?
Nora el Kabouni. Ze is hoogbegaafd en heeft een fotografisch geheugen. Er word veel van haar verwacht. Soms te veel. Met haar depressieve vader en twee irritante broers wordt het er ook niet simpeler op. Haar moeder is jaren geleden overleden. Het huishouden is helemaal haar taak. Ze heeft het erg druk en heeft weinig contact met mensen. Ook is ze sociaalakward en is het moeilijk om vrienden of de liefde te vinden. Lees meer over het leven van Nora el Kabouni.