Hani şu başına gelen en ufak şeyi dünya zoru sanan insanlar vardır ya, evren benim etrafımda dönüyor diyenler. İşte tam onların arasında büyümüştüm ben. Yaptıkları en ufak isyanda, sitemde 'Ne cesur, korkusuz insanlar!' diye imrenek baktığım insanlara şimdi iğrenerek bakıyordum. Ve şimdi o huzurlu diye adlandırılan tımarhanaden gidiyordum. Ama kafamda çok daha farklı planlarla. Her son beraberinde bir başlangıç getiriyormuş meğer. Yeni umutlar, yeni yıkılışlar, yeni çığlıklar. Ölüm bir son mudur? Veya korkaklar için bir kaçış? 10\4\2016All Rights Reserved