Son Sadece Bir Başlangıç

Tamara düştü. Ellerim onun sıcak ve ıslak kanıyla buluştu. Ağzından son defa verdiği sıcak nefesi derin bir vedadan başka bir şey değildi. Gözlerime bakarken can verişini gördüm. Ağlamadı ya da acı çekmedi. Sadece öldü. Hepsi buydu. Oradan ayrılan son yaşam izleri de kaybolduğunda büyük keder bulutları toplandı.
----------------------------------------
"Demek yeterince hızlı değilsin?" diye sordum. Sesimin son kısmı bir milyon saniyenin 157.392'si gibi bir zamanda titreştiğinde sıcaklığın sıfırın altında 50 derece santigrat olduğunu hesaplamıştım bile. Sanki bu yer benim bütün duyularımı tamamıyla açmıştı.
----------------------------------------
Bir savaş vardı. İnsanın kendi içindekilerini dışarıya çıkarması için süre giden bir plan işliyordu. Biz kaçtıkça o bizi takip edecekti. Her şey muhteşem bir karmaşada oldukça basit bir şekil almıştı. Temelde her şey kaçanla kovalayanın dengesinden başka bir şey değildi. İyilik ya da kötülük gece ve gündüz gibi peş peşe gitse de hiçbir şey bu kaçış ve kovalayış kadar tedirgin edici olamazdı. Biz ne için kaçtığımızı bilmiyorduk. Onlar ne için kovaladıklarını...