A.O.H. (Art Of Heart)
~ Introduction :: This story is all about three girls (The Campus Princess) & three boys who hate each others.
Boys Side :: We hate them dahil ang aarti nila, feeling super gaganda eh ang panget naman ng ugali.
Girls Side :: We hate them dahil ang cheap nila at ang papride pa, akala mo naman kung sinong mga gwapo.
But one day, one of the three boys ay magcoconfessed sa barkada na, he is courting one of the three campus princess. So anu pa nga ba, ade walang nagawa ang tropa kundi tanggapin ang nainlove na barkada. Hindi naman nila pwedeng itakwil yung isa dahil napaka babaw ng dahilan diba? At tsaka you can't control the beating of your heart, kaya hindi mo din kontrolado kung kanino ito maiinlove.
After a few months hindi nila alam na ito palang pagkakaroon ng relationship between one of there friend ang magiging way para pati sila ay mapalapit sa iba pang campus princess. Medyo magulo ba? Sorry, tara basahin nyo na nga lang ng matapos na. Dal-dal ko kasi, Hihi..!! (^_^)
~ Correction :: Walang bida sa storing ito, maaaring may mga character na madaming POV (Point of View) pero it doesn't mean na sila ang bida, Basta silang tatlo I mean anim ang bida.
~ Favor :: Criticize nyo po please.. Gusto ko pa po kase maimprove ang writing skills ko.. Salamat ^_^
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.