Ve kadın ; göz yaşları meze oldu ayrılığa , vedaları sevmese de veda etti sevdasına. Bile bile gitmedi kadın ; kalbinde yarasıyla seve seve gitti adamın yüreginden. İstemezdi gitmeyi ; cünkü onun nefes aldığı tek yer sevdigi adamın gòğsüydü . Gitseydi ölecekti. Ve gitti kadın ; nefesini karanlıkta , sevdasını kursağında boğarak gitti. Ve Adam ; bilemezdi yağmurla gelen siddetli lodosu. Ya da sevda onu kör etmişti. Gözlerini kapatamadı adam. Cünkü Sevdiği kadının yürüyüşüne bile hastaydı. Ve o günden sonra tek bir dilek için kapandı gözleri ; " Dünyada yarım kalan sevdamız , ahirette ebediyete uzansın "