Biz çok farklı iki kişiydik onunla... Ben ne kadar dikkatliysem o, umursamazdı. Ben ne kadar açık sözlü biriysem o, herşeyi içinde yaşardı. Bütün fırtınalarını, sevinçlerini, gözyaşlarını içine akıtırdı. Biz çok ayrıydık onunla. Ve biz geç kavuştuk birbirimize.. Ne onun düşmanları bitti ne de grurumuz izin verdi aşkımızı yaşamaya..
Güneşi göremedik hiç.
Şikayetçi değilim ama
Henüz yaralarımı saramadın hiç.
Gözümde parlaklığı, sevinci görmedin.
seninle göz göze bile gelemedik hiç.
-"Derdin ne senin ya? Neden uzak durmuyorsun benden. Madem sevmiyorsun git o zaman,.
Duygularımla oynama artık. Her gün öldüğümü görmüyormusun? Onunlasın, ona gülümsüyorsun, onun elini tutuyorsun madem ona git gelme yanıma. Ben artık acı çekmek istemiyorum. SENİ SEVMEK İSTEMİYORUM."
-"Aptall. Koca bir aptalsın sen. Benim derdim ne öylemi? Sensin derdim. Gözlerine bakamamak, o güzel kokunu soluyamamak, sana dokunamamak. Benim derdim bu! Ben istemiyormuyum sanıyorsun seninle olmayı. Herşeyden çok istiyorum ama olamam işte, eğer kalbimi sana açarsam işte o zaman gerçekten ölürsün. Yaşatmazlar kızım seni, öldürürler. Git şimdi birdaha da dönme..."
"Şu anda bile bana abi diyorsun!"diye söylendi biraz sinirle. Kirpiklerim titreşti, sadece bakakaldım."Canım yanıyor,yapma."
Ellerini iki koluma yerleştirip yaklaştı. Bakışları gözlerime kilitlenmişken "Hâlâ anlamadın mı Defne?"diye mırıldandı. "Sana olan bakışlarımdan, sana kıyamayışımdan, yanındayken heyecanlanmamdan hâlâ anlamadın mı?"
Yine o ses tonunu kullanıyordu işte! Yine tüm savunma sistemimi etkisiz hâle getirmişti. Tek yapabildiğim öylece bakmaktı. Ne bir şey söyleyebiliyor ne de hareket edebiliyordum.
Belki de bu kaçmak için kalan son fırsatımdı. Belki de fırsat falan kalmamıştı. Neredeyse apaçık konuşuyordu artık, nereye kaçıyordum?
Yine de denedim. Hakimiyetini kaybettiğim kalbime yeniden ulaştım. Beynime gerekli sinyali gönderebildim. Ve son kez denedim.
"Anlamadım ben hiçbir şey. Gidiyorum ben!"
Bir an afallamış olsa gerek ki çektiğim kollarımı kolaylıkla kurtarabilmiş ve ondan uzaklaşmıştım. Hızla atan kalbime inat ben de adımlarımı hızlandırdım. Ama kulaklarıma ulaşan ses ayaklarımın olduğu yere mıhlanmasına sebep olmuştu.
"Seviyorum Defne!"
Atan kalbim sekteye uğramış etrafımdaki bütün sesler susmuştu. Günlerdir kaçtığım gerçek şimdi apaçık karşımdaydı.
"Seni çok seviyorum!"
•••
29/10/2023 #ask 1
29/10/2023 #genckurgu 2
23/02/2024 #macera 1