Rrriiiiiin! Por fin soara o timbre. Hoxe era o vinte de xunio e isto significaba que as clases por fin remataran. Daniela levaba soñando con isto dende que volvera do pasado verán. Foi un curso agotador, cheo de moitos esforzos e recordos tanto para ela como para as súas mellores amigas, Lara, Carmen, Clara e Uxía, xa que foi o primeiro que pasaron no instituto. E agora tocaba disfrutar das vacacións.
Levaban esperando isto tanto tempo que xa tiñan planeado facer tantas cousas, que non lles chegarían os días para realizalas todas. Decidiron entre as cinco que este ía ser o mellor verán de todos, e compraron un caderno onde farían unha lista de actividades que realizar xuntas, e onde irían pegando fotos de todas elas, e denominarono Separcu.
Daniela era alta, e tiña o cabelo e os ollos castaños, ela tiña un secreto que sempre o gardaba para si, consistía en que vía en todas as súas amigas unha virtude ou característica que resaltaba en cada unha delas. Lara era a súa favorita, para ela era a fiel, a que pasara o que pasara sabía que podería contar con ela; a Carmen, viai como a lista do grupo, a parte do presumida que resultaba ser, sabía que tiña que ter coidado con ela; Clara era a inxenua, a mais boa de todas, a que nunca lle traería ningún problema; e Uxía para Daniela era todo un misterio, nela vía unha persoa de confianza, unha boa amiga, pero sempre notou nela que procuraba ser a mellor de todas, a líder do grupo, polo cal, Dani sabía que con ela se podería atopar con calquer cousa.
Comenzaron o verán con forza, nas dúas primeiras semanas xa se pasaran a metade dos días na praia, xa foran patinar case todas as mañans e xa se sacaran mais fotos neses días, que en case todo o ano que levaban xuntas. Cando rematou o San Xoan, todas remataron agotadas, pero eso non lles ía impedir seguir cos plans que tiñan, pero eso, era o que elas creían.