Hayat sadece beş harf, iki hece... Ama o beş harfin içinde neler yaşıyoruz, neler yapıyoruz? Ne kadar kolay değil mi söylemesi; hayat. Hep ezberden dilimizin alıştığı gibi, hiç öğrenipte söylemiyoruz. Hayatın acı kırbacını yiyipte söyleyemiyoruz. Ben hayatın acı kırbacını dokuz yaşında yemiş bir kızım. Büyümeye zorlandığım o geceyi, hayatın sırtıma vurduğu her bir acı kırbaç darbesini hiç bir zaman unutmayacağım. Ben; Melek. Hayatımı elimden alanların, ruhunu bedeninden ayırmaya geldim. Hikayeye başlama tarihi: 10.04.2016 17:17