Puc olmus hayeller

Bir zamanlar hepimiz kucuk yaslarda oldukda hayeller kurmusuk.O hayellerki hep onlari dusunmusuk.
Hayellermizin gercek olmasi ucun calismisik.Geceler uyudukda,gunduzleri kalkdikda hep kendi hayellermizde yasamisik.Size soylediyim bu hikayede bir kizin hayellerinden konusulacaq.Bu kizin adi Ceni idi.Ceninin ablasi ve abisi var idi.Ablasinin adi Asena ve abisinin adi Josef idi.Onlarin babasi ve anesi araba kazasinda hayatlarini kayb etmisler. Ceninin 18-yasi,Asenanin-10,Josefin -9 yaslari var idi.Ceni okulu bitirmisdi amma kardesleri okula gidirdiler.Ceni ucun kardeslerine bakmak cok zoruydu.Amma o kardeslerini cok sevirdi.Cenigilin kicik bir evleri var idi.Ev cayin sahilinde olurdu.Bazen Ceni cayin yakinliginda durarken hayellere dalirdi.O hayellerinde guzel yerleri,hayelerinde guzel giysileri hayell edirdi.Ceni iyi yasamalari ucun,calisiyordu.Onlarin ac kalmaklarina uzuluyordu. Ceni insanlarin giysisini yikiyordu ve bununlada para kazanib Asena ve Josefe yemekler alirdi.Ceni oldukca guzel kiz idi.Onun mavi gozleri,sari saclari,ince eleri var idi.Ceni geceleri uyudukda hep dua edib uyuyordu.O deyirdi
-Tanrim Josev ve Asenayi koru.Onlarin butun hayellerini gerceklesdirmek ucun,bana yardim et...diyerek uyuyordu.