Bazen insan aynanın karşısına geçip düşünmüyor değil, neden bu bedendeyim diye. niye ben benim diye. peki biz kimiz? ben kimim? hepimiz kusursuz güzel/yakışıklı olmayabiliriz, ya da daha soyutlaştırırsak hatasız muhteşem bir insan da olmayabiliriz. ama iyi olmak bizim elimizde. ne var ki çok çabuk kapılıyoruz kötülüğe, çok çabuk kanıyoruz kötülere. ya da bunu gençliğimize vermeli dünyaya bir sefer geliyoruz şuan en hareketlı zamanımızda kendimizi kısıtlamamak gerekir ama işin içine mantığını kullanmakta giriyor ki bu sorunsuz bir şekilde eğlenmeni sağlar. aslında diyeceğim şu ki hepimiz farklı bedenlerde farklı ruhlarda farklı bedenler ruhlar tanıyoruz ve birbirimize bir arkadaş bir sevgili ve sırtımızı dayayacağımız sıcacık bir aile oluyoruz, ya da yalnız bir tek beden ve ruh... ama henüz her şey bitmemişken kendimizle barışık olmak gerekir kolay kolay pes etmek yok henüz kim olduğumuzu şu an şu saat şu sanıye bile tam olarak bilmiyorken yenik düşmek bizi mafeden tek şey. son olarak geleceğin ne getireceğini kimse bilemez belkide kolay bir hayatta önünüze sunamaz ama vazgeçersek kendimizden kaçmak en makul yol olucaktır.