Hem komikliğin hem de acının dibini sıyıran bir hikaye mi ?? FAZLASIYLA EVET !! Gözlerimi yavaşça açtım ve sağ tarafta kolumda yatan kişiye baktım. Göz göze geldikten sonra çocuğun zoraki açık tuttuğu gözleri yavaşça kapandı. Çığlığım istemsiz olarak çıktı. Çıkmalıydı da bence. Çünkü kolumda kafası kan içinde olan bi çocuk vardı. ... "Onunla konuşamazsın. Çünkü. O öldü. Senin yüzünden !!! " Şu an attığım çığlıkları hiç unutmayacağım.. ... Şimdi :::: Alev: "Çünkü hafızasını kaybeden insanlar yakın zamanı hatırlamaz !! " Bunları nasıl hatırlamadığımı bilmiyorum.İLK AŞKIMI !!! Ama bildiğim tek bir şey var. Ne olursa olsun isterse ölsün. Kendi gözümle görmeden inanmam. Ben onu unutmam !! ... "GİTME !!" Arkasını dönüp gidiyodu ki o gerizekalı ağzım konuştu yine. Gitme dedi.Ben ağzıma vurmuşum ne yazar konuştu bi kere !! "Sana her şeyi hatırlatabilirim ??!!" ... * Madem o kadar meraklısın hafızana ! Sana hafızandan kazıyamayacağın bir anı bırakalım (!)* Arsel ....... Dediği sözler karşısında ezildim. "Bunca zaman beni kandırdın mı ?????" "Ordan bakınca nasıl görünüyor !!Sencede biraz 'erken ' farketmedin mi (!)" "Gerçekten bu masala inanacağımı mı düşündün ? " "Senden nefret ediyorum. İğrenç birisin!!" ... Arsel Bunca zaman kimse terkedemedi şimdi de terkedemez ! "Öylece bırakıp gidemezsin (!)" Sadece yürümeye devam etti. .. Betül .Sonuçta o ARSEL DORUK !! Ne bekliyodum ki (!) Ama bana değer veren kişilere sözüm var benim. Ben başımı eğmem ! Ama eğdin..All Rights Reserved