A Game Called Life
  • Reads 145
  • Votes 17
  • Parts 5
  • Reads 145
  • Votes 17
  • Parts 5
Ongoing, First published Apr 11, 2016
Mature
A/N:Hello Fellas!
As a Typical Human(LOL),Iisipin nyo agad na Puro Laro Lang ang laman ng librong uumpisahan kong gawin..Maybe..Kasi pati ako,Sa dinami dami ng ideas ko,eto pa talaga napili ko..I Just want to express my feelings dear.So eto na..


Introduction:
Everyone knows that a game has a winner and a loser..
lahat ng laro,may panalo at laging natatalo..
"Ang bawat laro ay gyera"
Ika nga nila..
Oo,Tama sila..Dahil Sa mundong to,Lahat ng bagay ay pwedeng daanin sa Laro..
Akala ko nung una,magiging okay din ang lahat pagkatapos ng larong susubukan ko...
pero mali pala ako..Dahil Nahulog ako sa taong Walang Ibang ginawa kundi ang Paglaruan ang feelings ng mga nagkakandarapa saknya..
Oo nangako ako na kahit kelan ay hindi mahuhulog sa ganung klase ng lalaki,pero what could i do if i broke my own rule?

Ipagpapatuloy ko pa ba ang naumpisahan ko?
o aminin na sa lahat na nahulog Na ako??

What would matter most?

LOVE or PRIDE ?


P.S.
HAHA..PAGTYAGAAN..TINATAMAD NA AKO EH.HAHA.DJK✌✌
All Rights Reserved
Sign up to add A Game Called Life to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.