Kapak Tasarımı : Sofirella- (Teşekkür ederim :) ❀❀ Berfin ile Karan küçüklükten beri yan yanaydı. Kendileri de dahil kimse onları ayrı düşünemezdi. Bunda kötü bir şey de yoktu. Herkes gibi onlarda birbirilerine en fazla dost/kardeş gözüyle bakıyordu. Ama sonra her şey değişti. Yaşları büyüdü, vücutları gelişti ve ikisi bambaşka insanlar oldu. Sonra aralarında arzunun kıvılcımları çaktı, yandı ikisi de, küller savruldu etrafa. Ama bu olamazdı. Karan, ailenin küçükken yanına alıp oğulları yerine koyduğu kişiydi. Karan bunu Berfin'in babasına, Hasan Olcaylar'a yapamazdı. Çünkü onların gözünde bu iki kişi kardeşti. Karan'a Berfin'i gözü kapalı emanet ederdi ailedeki herkes. Ama Karan onları hayal kırıklığına uğratıp Berfin'i arzulamıştı. Şimdi sorun şuydu, ya bu küçüklüğünden beri tanıdığı, kendisinden daha iyi bildiği kadına karşı duyduğu arzuya engel olmayacak, yaşayacaktı Berfin'i; ya da ailesi saydığı insanları hayal kırıklığına uğratmadan yok sayacaktı aralarındaki kıvılcımı. Adam ne yapması gerektiğini biliyordu ama nasıl yapacağını, karakterini ezbere bildiği kadının vücudunu da ezberleme ihtiyacını nasıl dizginleyeceğini bilmiyordu. O konuda kafası karışıktı adamın. Eli kolu bağlıydı... ❀❀