Sessizliğimi koruyamadım ve benimde kulağımın sağır olacağı bir tonda bağırdım "Sanane!" Alaylı cümleleri son bulduğunda belkide ilk defa gözlerime baktı. Gözlerimi kaçırıp elime odaklandığımda titrediğimi fark ettim. Hayatımda ilk defa ellerim titriyordu. Ne hissetiğini ve ne diyeceğini bilmeden bekledim. Herkesin içini titreren sesiyle kükredi "Seni parçalayacağım." Ani bir hareketle oturduğu sandelyeyi geriye doğru fırlarıp bana doğru yöneldi. Adımları kendinden emin gözleri grinin en koyu tonuydu. Ellerini kollarımda hissettiğim gibi duvarla buluştum. Acımasızdı da üstelik. Sessizce inledim ve kendimden beklenmeyecek şekilde alayla güldüm. Gözlerim grinin daha keşfedilmemiş olan tonuyla buluştu. "Paramparça olan birisini istesende parçalayamazsın."