Υποσχέσεις Που Αθέτησες

Ύδρα, 31/03

Είπες θα γυρνούσες. Είπες ήμουν πιο σημαντική από τις φιλοδοξίες σου και τα ανεκπλήρωτα όνειρα σου, γιατί εγώ ήμουν το μόνο σου όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Και τώρα τι;
Πώς μπόρεσες να τα ξεχάσεις όλα;
Τότε τολμούσες με κάθε ειλικρίνεια να με κοιτάζεις στα μάτια και να υπόσχεσαι ότι το εισητήριο σου θα είχε επιστροφή, και ξαφνικά τα μάτια σου χάθηκαν μέσα σε όλα τα άλλα.
Και να θυμάσαι πως εγώ την υπόσχεση μου την κράτησα.
Και θα σε συγχωρήσω, φτάνει να γυρίσεις.

Σε φιλώ
Η Ειρήνη σου

Ποιός στην πραγματικότητα σκέφτεται πριν δώσει μια υπόσχεση, ποιός πραγματικά δεσμεύεται όπως θα έπρεπε;
Και πόσο μελαγχολία μπορεί να χωρέσει ένα τόσο μικρό νησί όπως η Ύδρα; Και για πόσο θα επιτρέπεις στην άφιξη ενός πλοίου να σου επιστρέψει την ευτυχία που άθελλα του έκλεψε;
Για πόσο θα ελπίζεις στους ανθρώπους και στις υποσχέσεις τους;

Για πόσο θα ελπίζεις στον Δημήτρη, Ειρήνη;