Hi ! ako nga pala si Arkisha Mendoza ^___________^ Y
Would you believe me if i tell you na Hindi ko naranasan na Pumasok sa school ?
I mean I've never been into a School , hindi ko naranasan yung mga Activities na sa school lang magagawa, Never ko nakanta ang Lupag Hinirang sa School, Hindi ko naranasan mag recite sa klase, Hindi ko naranasan umiyak dahil kailangan akong Iwan ng magulang ko mag isa sa school.
Hindi rin ako nakaranas ng JS Prom like others, Never ko pa naranasan ang gumawa ng Project, Lahat ng naranasan nyo Believe me HINDI KO PA NARARANASAN. In short INOSENTE ako sa mga bagay bagay. Nag kakaroon lang ako ng Experience sa mga Napapanuod ko na Movie eh Hahaha.
Hindi ko sinasabi na wala akong alam. In fact sa bahay lang ako Nag aaral may Tutor ako siya nag papalawak ng mga bagay bagay. At yung mga dapat na natutunan ko kahit di ako pumapasok sa school.
Ngayon na 18 na ako. Everything will about to change !
Even my heart will experience How to be hurt,How to Love, and How to be Broken
Go with me as i Experience These Feelings ! ^__________^ Y
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.