Gail fall in love with Calvin when he married her at the age of five. No proper ceremonies, vows and rings. All they wanted to do is marry each other infront of the altar. Sa murang edad ni Gail ay parang naging isang laro ang kasal para sa kanya, ang alam niya lang ay magasawa na sila ni Calvin at dapat araw-araw sila magkasama. Gail devoted herself to Calvin's love, she chained it and claim it. Nang umalis si Calvin at pangakuan siya na sila ang magkakatuluyan sa huli ay walang ibang ginawa si Gail kundi maghintay at umasa na isang araw ay mangyayari ang tagpong iyon. Change is the only constant thing in this world, it includes people and their feelings. Paano kung siya na lang pala ang umaasa sa sa pangakong iyon? Hanggang saan ang kaya n'yang isakripisyo sa ngalan ng pagibig? Hanggang kailan s'ya maghihintay at magtitiis? Can Gail unchained her devotion for Calvin in the end?