"Sahi.. O gece neden bana yardım etmiştin?" Alayla gülümsedi.
"Kaybedecek bir şeyim yoktu."
Saçlarıyla oynamaya devam ederken yüzümü buruşturdum.
"Hayır,hala sana ait olan canın vardı."
Dizlelerimdeki başını kaldırıp bana doğru baktı.Yüzündeki gülümsemenin büyüsünden kurtulup kaşlarımı çattım.
"Ne oldu?"
"Hiç.." dedi dişlerinin ardından.
"Sadece bir an düşündüm de..
Kaybedecek bir şeyinin olmadığını düşünerek çıktığın yolda,kaybetmeyi göze alamayacak kadar değerli şeyler bulmak güzel."
Aynı onun gibi gülümsemeye başladığımda saçlarına ufak bir öpücük yerleştirdim.
"Yol bitse bile seveceğim seni."