Ölüler! N GÜNÜ! ÇIĞLIK!

Yine her zamanki gibi sıradan bir pazar sabahıydı,erkek arkadaşımın beni defalarca araması ile irkilerek uyandım.
_ALO!!
_Sakın dışarı çıkma yoksa sende..
dedi ve sözünü tamamlamadan ard arda çığlık sesleri yükselmeye başladı.
Evdekilere seslendim;
_Anne neredesin , Anne, baba nerdesiniz...
Evde kimseler yoktu evde yalnızdım.Koşarak erkek arkadaşımın evine doğruldum . Gittiğimde evin kapısı açıktı yerlerde kan izleri vardı , belliki sürüklenmişti ,kan izleri beni evin arka bahçesine yönlendirdi.İzleri takip etti , Arka bahçeye geldiğimde izler sona ermişti fakat , ne erkek arkadaşım, ne de ona dair bir iz bulamamıştım hava iyice kararmıştı havada koca bir sis bulutu vardı arkamı döndüğümde ceset gibi bir şeyin bana doğru geldiğini gördüm, kormuştum ne yapacağımı şaşırmıştım hemen oradan uzaklaştım..
Eve doğru yöneldin ...........
Eve geldiğimde kapıları hemen kapattım camları emniyetleyerek , sağlam olduğundan emindimm artık.
Odanın içinde dört dönüyordum .Olan biteni bende öğrenmek istiyordum .Ard arda bombalar kurşunlar yağıyordu şaşkındım,,, korkmuştum.
Birden kapıya iki kişi dayandı ! 'acaba yine mi onlar? yine cesetler mi ,diye kendi kendime düşündüm birden kapıya vurmaya başladılar . Kapıyı açtım karşımda annem ve babam vardı şaşırdım onları da erkek arkadaşım gibi birer cesetlere dönüşmüş sanmıştım ama hala dimdik yanımdaydılar....
Güzelim şehir alt üst olmuştu!Ölüler tekrardan diriliyordu !!!
yazım yanlışları için özür dilerim.........