Hikaye, ana karakterimiz Gülce'nin etrafında dönüyor. Gülce eğlenceli ve genellikle mutlu biri. Bazen sıkılabiliyor. Ama sıkıldığı zaman "Bu da hayatın tuzu, biberi," deyip tekrar mutlu hayatına geri dönüyor.
Kızımızın hayatı tabi ki her daim neşeli değil. Çok fazla ağlamayan biri olmasına rağmen o da elbet ağlıyor. Hikayenin ilk on veya on beş bölümü eğlenceli ve espirili geçerken bu bölümlerden sonra Gülce'nin hayatında elem verici şeyler oluyor. Ama Gülce her zaman başardığı gibi bütün sıkıntılarından sıyrılabiliyor.
Aşk, arkadaşlık, aile, dram, komedi gibi birçok kategoriyi içeren bu acemilik eserim hoşunuza giderse lütfen oylarınızı vermekten ve yorumlarınızı bırakmaktan çekinmeyin.
Not: Absürt bir kurgu değildir. Gerçeklik içerir.
"bu karı menim olacağh"
"Sugarygranpa malesef ben sana bakmam"
"Seni 5.ci Kumam yapacam"
"NEYYY"
"he ya"
"Amacacim git işine Allah'ını seversen, Ben size bakmam ben daha çok 1.90 yakışıklı karizmatik esmer ağalara bakıyorum"
"Bende esmerem"
"Sen olmazsın sen kendine baska karı bul"
diyip koşarak Can'ın yanına gitmek gibi bir hayalim vardı ama, malesef iki tarafımdan da tutularak geri geri sürüklendim....
Klasik abi kurgusu...
Okumak istermisin istersin istersin..