Irmak'la ağzımız bir karış açılırken arkadan biri bana çarptı " Lan gerizekalı önüne- " meteor alarmı! Ben yere düşmeden karşımdaki çocuk beni tuttu : "Ben önüme bakıyorum ,sen gözünü pezevenklerden çekseydin önünü görebilirdin." İşte bunu yapmayacaktı ..." Sen ne diyorsun be ?" " Diyorum ki pezevenklere bakmasaydın şu an bu pozisyonda olmayacaktık. " Doğrulup kollarımı göğsümde birleştirdim : "Ben sana bakmıyordum ki ." dedim. " Ben pezevenk dedim ,insan demedim ." " Canım sen de öküzsün ,onlar da öküz. Sadece adlarınız farklı . Sen kendine insan diyorsun, onlara pezevenk .Tür aynı. " Karşımdaki öküz bana biraz yaklaşıp : " Beni daha tanımıyorsun bile." dedi. Benim de ona biraz yaklaşmamla burunlarımız birbirine çarptı: " Tanısam ne değişecek? " Karşımdaki biraz daha yaklaşınca dudaklarımızın arasında çok az mesafe kalmıştı :" Seni insan olduğuma inandırabilirim." Ben de ona biraz daha yaklaştım ve: " Kanıtla o zaman. " dedim. O bana biraz daha yaklaşınca dudaklarımızın arasında o kadar az mesafe vardı ki ben biraz daha yaklaşsam birleşecekti dudaklarımız