Büyük adımlarla sokağa attım kendimi.Burası en özgür hissettiğim yer. Sadece buralarda karışamazdı bana o insanlar.Kanatsız kuşlar gibi hissederdim,kendimi kimsenin beni tanımadığı yerlerde .Merakla çevrilen gözlere baygın gözlerimle öfkeyle bakardım hep.Okuldan kaçmak benim için gelenek haline gelmiştir belkide,Elbette tek değil! Hınzır bir gülüşle arkama döndüm . Onlarbenim yaşam kaynaklarımdı Bana en yakın yerde olan Buse çok tatlıdır kendisi ; Tabiiki dış görünüş olarak gözlükleri yakışan insanlardan birisi. Hemen arkasında Kerem, Kero diye lakap taktığımız yakışıklı bir tanecik çapkın arkadaşımız, ve yanında duran Mete,Soğukkanlılığıyla kendime benzetirim onu . Yalan söylemeyi becersede Buse'yi sevdiğini biliyoruz . Son olarak kendimden bahsetmeliyim.Eylül ben . Ben kahverengi saçlarını hiç toplamayan kızlardanım.Üzgün kızlar toplamazmış saçlarını.All Rights Reserved
1 part