İmkanSız

O her zaman gülümseyendi.
O mükemmeliyetin vücut bulmuş haliydi.
O imkansızdı...

Özgün, yalnızlığın karanlığında boğulmak üzere olan bir genç kızdı.
Her yerde yalnızdı.
Evde, okulda , sokakta...
Ailesi Özgün'e daha iyi bir hayat yaşatmak için çalışmaktan başını kaldıramamakta.
Ama bilmiyorlardı ki , Kızlarını daha kötü bir hayat yaşatıyorlar.
Ablası sayesinde hep bir dışlanmışlığı vardı.
Hiç arkadaş elde edememişti.
Ama Özgün'ün istediği sadece huzuru bulabileceği bir kişiydi.
Dışlanmışlığı , yalnızlığı, ezikliği , ailesini unutabileceği bir kişi...
Sadece otobüste gördüğü,
Gülüşüne,
Ses tonuna,
Gözlerine aşık olduğu adını bile bilmediği bir çocuk o kişi olabilir miydi ?