Elke nacht keek ik naar buiten. Door mijn raam, naar de plek waar jij altijd zat. Ik zag je nooit. Jij bewoog je nooit. Maar die ene nacht, bewoog je je. En een klein beetje licht scheen op je. Door een lantaarnpaal. Net genoeg licht, om je te zien. Daardoor zag ik je. Op 17-05-16 #214 in kort verhaalAll Rights Reserved