« Νομίζω πως ήρθε ο καιρός να μου πεις πως το κάνεις αυτό...» Ρωτάει χωρίς να με σημαδεύει με το βλέμμα της, όπως κάνει συνήθως, και βολεύεται καλύτερα στην θέση της. Μπορεί να μην με κοιτάει αυτή τη στιγμή αλλά και που κάθομαι μονάχα δίπλα της νιώθω μια περιέργεια και μια ανυπομονησία να κατακλύζει το είναι της. Ξέρω για ποιο πράγμα μιλάει και επίσης ξέρω ότι όντως, ήρθε ο καιρός να της το πω. « Δεν είμαι αυτός που νομίζεις τόσο καιρό.» H.S. Fanfiction @2016 DON'T COPY THIS STORY