5 Line, 3 Adam, 1 Kadin

Kapının kilidi iki başarısız denemeden sonra açıldı. Üçüncü anahtar en nihayetinde demirden çukura oturmuştu. Sakin adımlarla sokak kapısından içeri girip sağ taraftaki odaya girdik. Dozi tekli berjere yönelirken ben de ikili koltuğa doğru yöneldim. Oturduk. Dozi çorabına yerleştirdiği malı ortada duran muhtemelen de başka hiç bir iş ya da konu için vasfı olmayan küçük sehbanın üzerine döküp, cebinden çıkardığı kelebekle malı eşit parçalara bölmeye başladı. İşine fazlasıyla önem veren obsesif bir beyin cerrahı edasıyla çalışması anlıkta olsa midemi bulandırmaya yetmişti. Alkol istiyordum. Fazlasıyla alkol. Ne olursa. Bira, viski, şarap , cin . Fark etmeyecekti. Aylardır kendimi alkolle boğmak istiyor bir türlü başarılı olamıyordum. İnsan sarhoş olamayınca alkolik olduğu gerçeğiyle yüzleşir. Bende o mertebeyi geçeli yıllar olmuştu zaten. Belki bir el alıkanlığı. Belki de damağımda, dilimde dolaşan ıslaklığı seviyordum. Salondan çıkıp kapısı kapalı olan soldaki odaya adımladım.