Hissiz

Hemen sonra kendime geldiğimde dudaklarımdan "evet" kelimesi döküldü. Ardından ise sert bir tokat. Tokatın etkisiyle geriye doğru sendeledim. Ağzıma gelen kan tadı ile sinirle babama döndüm ve suratına tükürdüm. Bu sefer yakama yapışıp sırtımı hızla gümüşlük dolaba çarptı. Dolaptan gelen kırılma sesi ile arkamdaki camın kırıldığını anladım. Yüzümü buruşturdum. Babamın elini yakamdan kurtararak geriye savurdum. Ve bağırdım. "Dokunma bana!" Sinirle gelip saçıma asıldı. "Dokunukuyorum ne yapacaksın ha!" Gözlerimi sıkıca kapattım. İşte bu kadardı ne kadar karşı çıkarsan o kadar çok bedel ödersin. Daha çok yaklaştı ve fısıldadı. "Unuttun mu benim güzel kızım sana başka şekillerde de dokunmuştum." İrkilerek geri kaçmaya çalıştım. Saçıma daha çok asıldı. Boynuma yaklaştı ve öpmeye başladı. Geriye kaçmaya çalıştıkça saçıma daha da asıldı. Gözlerim dolmaya başladı ve ben dayanamayarak gözümden bir damla yaşın düşmesine izin verdim. "Lütfen" dedim. Tek dediğim bu olmuştu. Biraz daha yaklaştığında dayanamadım ve bir çığlık attım. Daha da ileriye gitmeye başladığında korkmaya başlamıştım. Sağımdaki masada duran vazoyu görür görmez elime aldım ve babamın kafasına geçirdim.

***
Sanırım sonum gelmişti. Hiç olmadığım kadar endişeli ve korkuyordum. Sadece bir süreliğine yok olmak istedim. Ya da tamamen.