Zamansız Hüzünler

İnsanın hayatı bir karmaşadan ibaret değimlidir? Yada hep bir seçim yapmak zorunda?..Ne zaman dediniz "sonunda, artık tamamen özgürüm" Hep bir şeyler eksik kalmadımı? Demek istediğim tüm bu karmaşıklıkları çözmeye çalışırken iki şey arasında sıkışıp kalırsınız. İki şey.. Beynimiz ve kalbimiz. Bir yandan beynimiz kusursuzca her şeyi yoluna koyarken diğer yandan duygusal yönümüz beynimizin mantıklı bulduğunu gerçekleştirmek istemez. Sonunu bilsede, öleceğini bile bilse hazzını dibine kadar yaşamak ister.
Kitap gibidir insan hayatı. Sonunu merak edersin açarsın okursun. Ama yinede baştan başlarsın okumaya. Ve en tatlı tarafı da sonunu bilmenize rağmen başından başlayıp sonuna ulaştığınızda taşlar yerine daha başka oturur. İşte bizde tam bu noktadayız. Bitiş noktasında... Ya beyninizi dinler yolunuza monotonca devam edersiniz, yada kalbinizin beyninizi öldürmesine izin verir duygularınızın peşinden gidersiniz..Seçim sizin. Ama bize sorarsanız, biz aklımızı çoktan toprağın altına gömdük.