O mükemmel mavi gözlerini dikti gözlerime... Sanki gitme diye yalvarıyordu bana, konuşamasa da anlayabiliyordum onu... Dudaklarına minik bir öpücük bırakıp gidecekken göğsümü sertçe sıkmıştı.. "Ah" hastayken bile bu kadar tahrik etmesi delirtilir cinstendi... Zorlukla yutkundu: "G-gitme" demişti zorlukla göğsümdeki elini daha da sıkılaştırıp.. "İyileşmem için sana, bedenine ihtiyacım var" Konuşmuştu! Aylar sonra ilk defa Konuşmuştu benimle.. Seviştiğimizde bile konuşmazken, şimdi başarmıştı..Konuştuğunu bilmek şuan için yaşadığım en büyük mutluluktu... Başka bişey düşünmek dahi istemiyordum..Sadece delisi olduğum dudaklarına yapıştım tek hamlede...All Rights Reserved