Sevmiştik

Belki eski eski de kalmıştı
Ama çok canlar yakmıştı
Severler diye düşünüp
Bir rüzgar gibi savrulmuştuk
Eser diye bekeyip
Fırtınaya dönüşünü izlemiştik
Güneş belki bizede doğardı
Bunun umuduyla yatıp kalmıştık
İnsanların kalbi de böyleydi
Dura dura eriyip gidişini izlemiştik
Çok sevipte çok yorulmuştuk
Tıpkı bir daha gemisi gelmeyen liman misali
Tıpkı elma alan çocuğu olmayan ağaç misali
Yanlız kalıp boşvermiştik
Çokta sevmiştik...