"Başından beri yalan mıydı ?" dedim yavaşça. "Evet." dedi ruhsuzca. "Pişman mısın?" diye sordum. " Hayır." "Peki mutlu musun?" derken vereceği cevaptan korkuyordum. "Evet." Kaslarım izin verdiğince gülümsedim.Yüzünü ezberlemek istercesine,son kez,uzun uzun baktım.Daha sonra arkamı döndüm.Sanki kalbimi sökmüşler sonra da parçalamışlar gibi hissediyordum.Ama haketmiştim,boyumdan büyük işlere kalkışmıştım.Ve bu sefer dönüşü olmayan bir yolun sonundaydım.All Rights Reserved