Zaman Geçtikçe Anlıyor İnsan

Bugün çok yaşlıyım ve bi daha bu kadar genç olamayacağım.Her geçen gün her geçen saat her geçen dakika her geçen saniye...Daha dibe batmaktayım.Onluk bi skalada eksilere düşmekteyim...Ama elden bişi gelmez.Zamanın bi oyunu bu bize.Düşünün en mutlu olduğunuz zamanları hiç bitmesin istersiniz hiç bitmesin doya doya yaşayayım istersiniz...Ama sadece istersiniz daha fazlası gelmez elden.Olsun yinede insan kabulleniyor geriye dönüp baktığında bi saat belki bi dakikalık bile olsa mutlu bir anını yakalasa yetiyor.Fakat durum şöyleki bana yetmiyor.Çünkü geriye dönüp baktığımda sanki yaşadıklarım silik birer rüya olduğunu seziyorum.Yapamıyorum tutamıyorum onları beynimde.Onları saklayacak küçük bir yer bulamıyorum adeta kaçıyorlar benden.Yatişemiyorum onlara...Sanki parmaklarım arasından kaçan bir top yün gibiler.O yumak açıldıkça silikleşiyor güzel anılar.Geriye sadece boşluk kalıyor koca bi boşluk...