Yabancılara İnanma

Kemal '' Artık sakinlik istemiyorum gidip getir ipi çabuk! '' İlyas sırıttı önce sonra arkasını dönüp yüklüğe gitti. Geri geldiğinde gerçekten de kalın bir getirmişti. Kemal ise silahı bir an olsun indirmiyor en küçük hareketlerinde domuz kurşunlarını boşaltacaktı üstlerine. Parmağını bile tetikten bir an olsun çekmedi. '' Hızlı hızlı '' diye yineledi Kemal İlyas adamı bağlamakla mesgulken. '' Şimdi elleri bağlı olan sen şu somyaya yüzü koyun uzan bakalım '' adam denileni yaptı. Somyaya uzandı istediği gibi. '' Şimdi sen İlyas mısın ne cehennemsin seni öldürüp bunu da yanımda götürücem en yakındaki jandarma karakoluna ne de olsa nefsi müdafa değil mi ? hem senin gibi ne olduğu belli olmayan bir pisliği temizlemiş olurum nasıl hoşuna gitti değil mi? '' Çok hoş, çok zevkli '' dedi İlyas gülümseyerek ve diz çöktü tam karşısında, elleriyle tüfeği alnının çatına yerleştirdi '' Tam burdan vurmanı istiyorum. Domuz kurşununun özelliğini bilir misin? '' Parmağıyla alnını işaret ederek '' Buradan kurşun kadar delik açar. '' sonra kafasının arkasını işaret edip '' Buradan ise kocaman bir portakal kadar delik açar '' anlatırken o kadar iştahlı anlatıyordu ki ağzından salyalar akıyordu. '' Alıp götürür ne varsa dışarı boşaltır. Beynimin dışarı boşalmasını istersin ha Kemal? Onun kafamın arkasından boşalıp yere yapışmasını istersin. Bu çok zevkli olurdu değil mi Kemal? Hadi vur beni hadi! '' Kemal şaşkınlığını gizleyemiyordu bu konuşulanlar karşısında '' Nasıl bir cani, psikopat, sadistsin ki bunları ağzının suyu aka aka anlatabiliyorsun. '' İlyas yüzüne gözlerinin içine bakıyordu Kemal' in. Oda o kadar ısınmıştı ki hamam gibi olmuştu şimdiden. Kemal' in terden kahkülleri ıslanmış yüzüne yapışmıştı. '' Şimdi ayağa kalkıcam evlat sakin ol! '' yavaşça ayağa kalktı '' Böyle daha iyi hem yüzyüze iki