Ako si Aeronica Rose--mabait, friendly pero may pagkalampa. Hindi naman ako nerd pero hindi lang ata pinag-gatas ng nanay ko araw-araw kaya hindi matibay yung buto ko. Opps, its not what you think wala akong sakit no!
So i met a guy before. Masyado nya akong sinasaktan or i should say in the first place, palagi ko syang naeencounter na matatabig, matatapilok, mabubukulan etc. Not literally na gangster kasi gwapo naman daw. Well, palagi kaya yun naka-shades tapos gwapo? Earth to people? anyare?! bago ko pa sya manlait ng sobra-sobra, parang iba yung inis na nararamdaman ko sakanya. Parang may pinagdadaanan sya na sya lang din ang nakakaalam.
Posible kaya na matulungan ko siya ng isang kagaya ko? pero hindi ko alam kung paano.
By: Rocezz
April 26, 2016 --- ???
Ps: Medyo mabagal ho ang update pero kaya naman. :))
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.