BO$£UK

Bütün yarınlar bitti ve şimdi geçmiş yarınlara, dünlerin güzelliğine -sah
te güzelliğine-bakıp iç çekip ve uzun uzun ağlamak geliyor yarınların güzel olacağına inanıp saf saf bekleyenlere bu düşüyor onların paylarına "ağlamak"...
Elimden gelseydi eğer geçen yarınların hepsine sitem etmek hiç beklemez,tereddüt etmez uyandırıdım uyuyan bütün yarınları...
Ve onlara içimde en derinliklerdeki heyecanları üzüntüleri ve en önemlisi acılı bekleyisleri anlatırdım.Ve kimbilir belkide gelecek yarınlar geçmiş yarinlardan utanırlar , üzülürler halime halimize.
Bir ihtimal, daha guzel olurlardı kimbilir belki olurlardı...
Ne cok "belki "var hayatımızda...
Ne çok "keske"miz var...
Ne çok "ama"miz var...
Oysa artık farketsek ,
Belkilerin belirsiz olduğunu...
Keşkelerin kilitli oldugunu...
Amalarin uğursuz olduğunu...
Lakin anlamamız gereken en önemli şeyin "YarınlarıN "bos bir bekleyiş olduğunu...