DENİZ KABUĞU

Geçmişinin boşluklarında süzülen bir kız.

Geçmişindeki kızın varlığına ihtiyacı olan bir erkek.

Ve geçmişin reenkarnasyonu olan bir aşk.

Ne kız hatırlıyor, ne erkek unutabiliyor.

Kız görmüyor, erkek kör olmayı diliyor.

Ve acı çeken iki beden bir beyin olana dek karışıyor.
??????

"Işığın altında ettiği danstan sonra intihar ediyorlar." Derinden gelen ses ile gözlerimi kelebekten ayırdım. Elinde şarap şişesi ile tam karşımda duruyordu. Rüzgârın özenerek dağıttığı saçları alnına düşmüş, gözleri yorgunluk belirtisi ile buğulanmıştı. Ancak dudaklarındaki ince tebessüm görülmeye değer bir manzaraydı. Çizilip, bir köşede ölümsüzleştirilmesi gereken bir sanattı. "Bu yüzden bu olaya 'Ölüm Dansı' deniyor. Yılda sadece üç kez gerçekleşiyor bu tarihi olay." Diye devam ederek bana doğru gelmeye başladı.

"Neden intahar ediyorlar?"

"Rivayetlerden birine ve en güzeline göre, onların ömürleri üç gün değilmiş. Ama üç günde bir hafızalarını kaybediyorlarmış. Yani sevdiğini unutuyorlarmış. Bu yüzden bilmeden ihanet etmemek için hafızalarını kaybedecekleri gece intahar ediyorlarmış." Deyip kollarını bana doladı. Üşüyen bedenim onun tuhaf sıcaklığı ile çözülürken başımı göğsüne gömerek ben de ona sarıldım.

"Belki intahar etmeseler aynı kişiye aşık olabilirler."

"Aşk dediğin şey mutluyken bile kalbinin acımasıdır, Iraz. Bir kalp bu acıyı defalarca kaldırabilir mi?"

"Tekrar tekrar ölmek bu olsa gerek." Diye mırıldandığımda kollarını daha da sıkılaştırdı.
???????

?01.07.2016?