The 100th Hunger Games
  • Reads 889
  • Votes 76
  • Parts 18
  • Reads 889
  • Votes 76
  • Parts 18
Complete, First published Apr 28, 2016
Wat als de oorlog heel anders was geëindigd?? 
Wat als het Capitool weer de macht had over heel Penam?? 
De honger spelen gaan weer door en dit is de 100ste editie. 
Jamie woont in district 13 en ze is de dochter van Primrose, die besloot in district 13 te blijven na de oorlog.
Ze moet naar de arena en ze gaat er zelf al vanuit dat ze niet wint. 
Toch blijft ze vechten, lees hier het verhaal van Jamie.
  -----------------------------------------------------------


  * Bij de laatste aanval heb ik nog een kleine bijl. De persoon springt van boven naar mij af dus ik gooi mijn bijltje alleen gooi ik mis. De persoon gooit een mes en ik snap het eerst niet want het mes blijft ik mijn arm steken en het bloed ook erg. De simulatie word volgens mij handmatig uit gezet maar ik voel nog een mes in mijn schouder en been. Dan begrijp ik het dit zijn geen simulatie messen maar echte! Iemand gilt een lange bange gil. Maar deze keer ben ik het niet. Ik haal de drie messen uit mijn lichaam, twee uit mijn rechterarm/schouder en een uit mijn rechterbeen. Het begint enorm te bloeden en ik zie zwarte vlekjes voor mijn ogen en voor ik het weet lig ik op de grond. Dan wordt het zwart*


  ----------------------------------------------------------
  Dit is mijn eerste boek. I hope you like it!
Xxx, ellicejeee
All Rights Reserved
Sign up to add The 100th Hunger Games to your library and receive updates
or
#18hongerspelen
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Cappuccino | MATTHY cover
Doodsbang || Mabbie cover
werkt dit wel?  cover
Jealous || Mabbie cover
hold on cover
Two choices, one man cover
SH - Becoming A Pokemon Master! cover
The smile you give me cover
Winterdagen | mabbie cover
Unexpected love || Bankzitters cover

Cappuccino | MATTHY

19 parts Ongoing

"Hè, kom je nou weer koffie halen?" Luna komt iedere dag in een café, waar ze haar koffie haalt voordat ze naar werk gaat. Altijd komt ze rond dezelfde tijd een blonde jongen tegen. Altijd hebben ze oogcontact, en geven ze elkaar een klein lachje. Is er iets meer dat verschuilt achter de lach, die langzaam een gewoonte begint te worden?