RUHSUZ KADIN

1. BÖLÜM

Tatil bitti ve okul başlasın.Okulun ilk günüydü ben üniversite 1 olmuştum herkezde bi heyecan vardı.Ben yine her zamanki gibi diğer insanlardan farklıydım belki gıcık belki psikopat belkide tehlikeli şu mutlu sonlara inanan hikayalerle tatlı rüyalarla büyüyen kızlardan çok farklıydım. Kızlar o lanet pembe rengini çok severken bense maviye hastaydım prenses kızlardan farkım buydu belkide kim bilir . Zeynep ile aynı üniversitedeydik şanslıydım ki onunda ben gibi bir çocukluğu var pembeden nefret eden psikopat bi kızdı bense ikraf ne tuhaf isim değilmi ? Evet öyle. Okula gelir gelmez beni karşılayan müdür,Zeynep ve Nimet teyze Zeynep'in annesi ''Günaydın '' dediler sınıflarımıza geçtik liseden farkı yoktu diyemem çünkü çok farklı üniversitede artık mesleğini yapmaya başlıyosun bense çalışmaktan yana değildim söylemiştim ya bende böyle bi kızım değişik , eğlenceli , ruh hastası falan neyse Zeynep kendide oturacak birisi bulmuştu bile Büşra tatlı kıza benziyo bende önlerden bi sıraya oturur oturmaz bi erkek yanıma geldi resmen maviliydi baştan aşağı mavi resmen büyülenmiştim ahh neyse çok fazla aşk , meşk sevmem ben hatta kendime bi söz vermiştim ''Mutlu son yoktur İkraf , hiç bi şekilde aşık olmayacaksın '' diye nede aptal bi kızım teşekkürler kendimi seviyorum .. .Neyse eskilerden yani liseden tanıdığım rafet hoca yine burda kurtulamayacam . bi rinin sesiyle irkildim ''Rafet hoca geliyooo'' bu yanıma oturaan çocuktu sesi hoşdu gerçekten ve gülüşü ahh kahrolsun aşık olmak kadar saçma bişey yok ya hele şöle aşk için ölenler ıyyy nefret ettiğimi sölemişmiydim zaten ben aşık olamazdım ki benim kalbim yoktu sadece yanımdaki çocuk çok tanıdık birisiydi ama tanımıyordum yine şaçmaladım her neyse . ''İKRAF'' deyince kafamı o yana çevirdim ki bu o çocuktu adını bilmiyordum henüz ama benim takıldığım ismimi nereden bi