Hiç herkes içinde kendini yalnız hissettin mi
Içinde kocaman bir boşlukla yaşadın mı
Hiç sordun mu niye varım
Yada daha doğrusu niye yokum
Varlık içinde yokluktayım
Cok doğru demişler zor olan
Etrafında herkes varken yalnız hissetmekmis.
Şimdi sigaram bile yüzünü dönmüş bana.
Son kibritim esen rüzgarla sönmüş.
O bile bana küsmüş
Umut vadeden sözlerim uçmuş gitmiş.
Ne lazım bana bilmiyorum ki
Kim alır içimdeki bi kokuşmuş hissi.
Yıllardır böyleyim ben sessiz ve kimsesiz.
Kime anlatsam diyor var benimde derdim.
Hani paylaştıkça çoğalıyordu mutluluklar,
Hani paylaştıkça azalıyordu hüzünler,
O zaman neden bu bilinmezlikler.
Neden utanıyorum gökyüzüne ellerimi açarken?
Niye mutlu olamıyorum, mutlu olabilmek için o kadar neden varken ?
Neden, neden?
Şiirlerime hepiniz davetlisiniz..