Panikle girdiği korku girdapında savrulan genç bir kız...
Hayalleri olmayan bir insan ne kadar yaşayabilir?
Üstelik tek başına iken.
SANTERİA'da herkes sıradan,calista farklı idi.
Yaşadığı dünya onun için akıl almaz olaylarla dolu,her uyandığı yeni gün daha korkunç bir günün getirisiydi.
"içeri gir!kapıyı kapat ve sakın sesini çıkarma!"
tahammül sınırlarını bir ok gibi parçalayıp geçen sıcağa teslim olmak üzereydi genç kız.karşısında ki kırmızının en koyu tonuna bürünmüş gözler ve altında belirginleşmiş olan damarlar,eskisinden çok daha fazla korkutuyordu onu.
Yoksa bu sonu muydu?
Aşık olduğu çocuk sonu mu olacaktı?
Yoksa yeni bir başlangıç mıydı?
"sana zarar vermeyeceğim!"dedi yakından gelen erkek sesi.
Gerçekten mi?
"çıkardığın sivri dişlerine rağmen mi?"dedi genç kız.
korkmaktan ve özellikle korkuya teslim olmaktan tüm yaşamı boyunca nefret etmiş olan kız,dudaklarını arsızca araladı ve;
"senden korkmuyorum mark tuan!"dedi.
Mark'ın karşısında hiç bir şansı olmayacağını anlaması bir kaç saniye bile sürmemişti...
SANTERİA,VAMPİRLER AKADEMİSİNDE HAYATTA KALMA ŞANSINIZ VAR MI?
TEK BİR İNSAN VE BİNLERCE VAMPİRİN SAVAŞI!
HAZIR MISINIZ?
-BLOOD AND LOVE-KAN VE AŞK
MELTEM3
"Kaybettiğimi kabul ediyorum, seni yenemem.."
Elimi usulca kemerimin içindeki silahın üzerine yerleştirdim, bu bizim son dansımız olacaktı.
"Hadi öldür beni."
"Sevgili Taehyungum, gerçekten seni öldüreceğimi düşünüyor olamazsın değil mi?" Soğuk avucu yanağımla buluştuğunda bir eli de pantolonumun üzerinden yukarı çıkıyordu.
Tam kemerimin üzerine geldiğinde durdu, gözlerini gözlerimden ayırmadan sadece izliyordu.
"Ya da senin öylece ölmeyi bekleyeceğine inanacağımı...?"