Het leek uitzichtloos. Niks had meer nut. Waarom zou je dan doorzetten? Phoebe was altijd al een rebel geweest. Nooit was ze het maar voor een seconde eens geweest met de overheid. Zij hielpen alleen de belangrijke en bovenal rijke mensen. En de rijken helpten de overheid alleen als ze geld gaven, en niks aan de armen. En ookal kwam Phoebe uit een rijke familie, eerlijk vond ze het niet. Op elke mogelijke manier toonde ze verzet. Maar niets kon rijken van gedachten doen veranderen. Dahl leefde met zijn dierbare zusje en bezorgde moeder in een van de vervallen huizen, speciaal voor arme mensen. Zijn hele hart, en zelfs meer als dat, haatte het. Hij wenste rijk te zijn, zijn familie te kunnen beschermen tegen alle gevaren. Maar dat kon hij niet. Hij moest op zijn kiezen bijten en zijn woede de baas blijven. Maar soms kan je je woede niet controleren, en brand het als een vuur. Wat gebeurd er als je benzine op een vonk gooit? Dan kan een vonk de hele wereld verlichten. #12 in kortverhaal #11 in kortverhaal