Hayat bazen sizin istediklerinizi sunmaz.Siz en üstün hedefler istersiniz kimi pilot,kimi doktor,kimi öğretmen olur.Ama bazıları ise bunlardan birini ister,başarmak ister ama başarmak için mücadelesini vermez versede %40 verir.Geriye kalan %60 oturduğu yerden olmasını dile getirir sende bunlardan biri değilmisin?
Artık o kadar hedeflerine ulaşamıcak kadar düştü ki dışardaki hayattan önyargı almaya başladı.Daha çok kötü oldu artık hiçbişi yapası gelmedi ne yapacağını biliyordu ama içinden istek gelmiyordu.Artık herkez onun başarması için elinden geleni yapıyordu.Kendi hayatlarından örnek verir, istediklerini alır ama o yine yapamaz.Artık başaramamazlıktan çevreye açılmış durumdaydı erkeklere karşı bir zaafı olduğunu anlamıştı.Hoşuna giden birkaç erkeklere yakınlık oldu öpüşmeler,eve gidip sevişmeler ama artık kendisinden nefret ediyordu.İsteyerek yapmadı çünki,artık yapmıcağına kendisine söz vermişti.Ama kendisine artık söz geçiremiyordu o kadar şey yaşamıştı ki canı istiyordu artık.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."