7 SANİYE

Bir lale bahçesindeydim...Üstümde nasıl giydiğimi bilmediğim beyaz ve şık bir elbise vardı... Ilık ve tenimi okşayan güzel bir rüzgar esiyordu... Rüzgar narin elbisemin etekleriyle cilveleşiyordu... Başımın dönmesine neden olan bir koku vardı ve sanki rüzgar onu nerden getirdiğini göstermek istercesine ciğerlerime doluyordu... Ama bu kıpkırmızı lalelerin kokusu değildi... Beni yakıp kavuran başka bir kokuydu... İlerlemeye başladım... İlerledikçe laleler azalıyordu... Ve taşlarla kaplı bir yola çıkıyordu... Yoldaki taşlar her ne kadar ayaklarımı acıtsa da yürümeye devam ettim... Yürüdükçe o taşlı yol ayaklarımı gıdıklayan yumuşacık çimenlere dönüştü... Bir kız vardı ve çiçek topluyordu... Bana doğru yaklaştı... "Bende seni bekliyordum bu yola devam et her bir adımın için şu dereye bu çiçekleri bırak çiçeklerin bittiğinde ona ulaşacaksın." dedi ve elindeki çiçekleri bana verdi... Koca gövdesiyle bir kilometre uzaktan görülebilecek bir ağacın yanında yol son buldu...