Gemiler batınca denizin canı acır ya, benim acım da öyle işte. İçimde her gün batan bir gemi ile yaşıyorum. Ama her şey bitmek için başlıyor, anladım. Hiç kimsenin haberi yok, ölüyorum. Ve da ayrı yazılır bazen, unutmayın. Onun içtiği sigaranın dumanını içime çektiğimde anladım ki; güzel günlerim var, yağmurla ıslanan. Kimi sevsem canımı yakıyor ölesiye. Ve ben bundan çok yoruldum. Şayet; nefes almak yaşamak değildir... ----------- "Çünkü ben çok yoruldum, seni sadece rüyalarda görmekten. Gelmeyeceğini bile bile bekledim. Derdim oldun haberin yok! Parmak uçlarında yürüdüm, hatıralar uyanmasın diye! Belki yarın daha güzel olur diye günlerimi harcadım! İçimdeki dünyanın gökyüzüydün! Neden şimdi o dünyada bir cam kırığı oldun! Bana gülmeyi bir kez daha öğretemezsin. Çok canımı yaktın." *Tüm hakları merdivenin altında saklanan çocuğun cebinde saklıdır.